Proeven als Napoleon - deel 2
Hoe ga jij om met jouw 'keizerlijke' grenzen?
Mijn keizerrijk kent net zoals die van jou ook grenzen; grenzen die ik met rust laat en grenzen die ik heel graag wil verleggen. Zodra ik als keizer een grens met mijn fictieve leger oversteek doe ik dit het liefst met regelmaat, tactische planning en bovenal voldoende rust. Wanneer ik mezelf echter overvraag en een grens met een te krampachtig leger oversteek weet ik dat ik een langere periode nodig heb om bij te komen van deze keuze. Mogelijk herken je je hierin.
Het lijkt soms het moeilijkste te zijn wat er is als we iets echt heel graag willen. Onze realiteit is moeilijk als we onszelf en ons leven (nog) niet kunnen omarmen. Tegenslag kan ons doen verlammen en ontmoedigen. Maar blijven doen alsof ons lichaam niet bestaat kan de waarheid pijnlijker maken dan hij eigenlijk is. Op den duur kan het ervoor zorgen dat we vervreemd raken van ons lichaam, en dat willen we niet. Waarom ik dit noem is omdat we onzelf met de onze realiteit willen verzoenen om vooruit te kunnen bewegen. Een beweging vooruit die bij ons past geeft namelijk zelfvertrouwen en een gevoel van autonomie! Het gevoel dat zegt dat je 'in control' bent en het kan! In deel 1 zei ik het ook al: we willen keuzes maken die in lijn staan met onze behoeften en verlangens. Dus wanneer je je grenzen verkent kun je het beste jouw realiteit leren omarmen.
Autonomie à la Napoleon
1. Bloggen
Werken aan mijn blogverhalen brengt mij in verbinding met mijn eigen proces rondom nah en met jullie, mijn lezers (gejuich)! Het was mijn streven om iedere week een blog te delen maar dit lukte al gauw niet omdat ik de energie er niet voor had. Ik voelde me opgefokt en onrustig en ik baalde als een stekker. Ik merkte deze gevoelens op (zie Proeven als Napoleon - deel 1) en realiseerde mij dat er te veel druk op mijn hersenpan zat. Ik stuurde bij aan de hand van de Lekkertest en schrijf nu om de week. Het resulteert erin dat ik plezier blijf houden in het schrijven van mijn blogs en niet overprikkelt raak.
Dan nog een voorbeeld van keuzes maken die in lijn staan met mijn behoeften en verlangen: ruim vijf weken geleden maakte ik een andere keuze als het ging om mijn dieet. Ik eet graag zoetigheid (zoals je misschien weet: tiramisu. En ook tompoucen, chocoladetaart en.. oh.. zoete mayonaise… nom nom). Maar als ik dit eet heb ik na een half uur eigenlijk altijd last van een energiedip en bovendien last van mijn buik..! Wederom stuurde ik daarom bij: ik ging met mezelf een challenge aan van 2 maanden om geen geraffineerde suikers te eten en noteerde dit op mijn doelenlijst. Sindsdien voel ik mij met regelmaat energieker en is de extreme trek naar suiker sterk vermindert. Blij toe.
Iedere keer dat ik een keuze maak dat in lijn staat met mijn behoeften of verlangens gebeurt er van binnen iets met mij. Als ik voor mezelf dingen doe die in lijn staan met wat ik echt wil en nodig heb, dan voelt dat heel erg krachtig.
Iedere keer dat ik ergens bewust voor kies dat haalbaar is voor mij en dit ook echt doe - zij het kiezen voor een gezond product in de winkel of de intentie zetten om mijn agendapunten succesvol af te werken – dan ervaar ik een enorme hoeveelheid stevigheid en positiviteit– een boost aan energie giert door mijn lijf. Alles in mij roept: -ik kan het en doe het, dit is van mij-. -ook met een leven met niet-aangeboren hersenletsel kan dit blijkbaar. Ervoor kiezen om minder suikers te eten en ervoor kiezen om met meer rust en aandacht mijn blog te schrijven zorgt dus voor een sterk autonoom, trots en plezierig gevoel. En dit wens ik jou ook toe.
Reacties
Een reactie posten